Definify.com
Definition 2025
iocandus
iocandus
Latin
Participle
iocandus m (feminine iocanda, neuter iocandum); first/second declension
- which is to be joked
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iocandus | iocanda | iocandum | iocandī | iocandae | iocanda | |
| genitive | iocandī | iocandae | iocandī | iocandōrum | iocandārum | iocandōrum | |
| dative | iocandō | iocandō | iocandīs | ||||
| accusative | iocandum | iocandam | iocandum | iocandōs | iocandās | iocanda | |
| ablative | iocandō | iocandā | iocandō | iocandīs | |||
| vocative | iocande | iocanda | iocandum | iocandī | iocandae | iocanda | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “iocandus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be humorously inclined: animo prompto esse ad iocandum
- humour: lepos in iocando
- to be humorously inclined: animo prompto esse ad iocandum