Definify.com
Definition 2025
ironinen
ironinen
Finnish
Adjective
ironinen (comparative ironisempi, superlative ironisin)
Declension
| Inflection of ironinen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | ironinen | ironiset | |
| genitive | ironisen | ironisten ironisien |
|
| partitive | ironista | ironisia | |
| illative | ironiseen | ironisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | ironinen | ironiset | |
| accusative | nom. | ironinen | ironiset |
| gen. | ironisen | ||
| genitive | ironisen | ironisten ironisien |
|
| partitive | ironista | ironisia | |
| inessive | ironisessa | ironisissa | |
| elative | ironisesta | ironisista | |
| illative | ironiseen | ironisiin | |
| adessive | ironisella | ironisilla | |
| ablative | ironiselta | ironisilta | |
| allative | ironiselle | ironisille | |
| essive | ironisena | ironisina | |
| translative | ironiseksi | ironisiksi | |
| instructive | — | ironisin | |
| abessive | ironisetta | ironisitta | |
| comitative | — | ironisine | |