Definify.com
Definition 2025
irrumandus
irrumandus
Latin
Participle
irrumandus m (feminine irrumanda, neuter irrumandum); first/second declension
- which is to be irrumated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | irrumandus | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda | |
| genitive | irrumandī | irrumandae | irrumandī | irrumandōrum | irrumandārum | irrumandōrum | |
| dative | irrumandō | irrumandō | irrumandīs | ||||
| accusative | irrumandum | irrumandam | irrumandum | irrumandōs | irrumandās | irrumanda | |
| ablative | irrumandō | irrumandā | irrumandō | irrumandīs | |||
| vocative | irrumande | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda | |