Definify.com
Definition 2025
irrumans
irrumans
Latin
Participle
irrumāns m, f, n (genitive irrumantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | irrumāns | irrumantēs | irrumantia | ||
| genitive | irrumantis | irrumantium | |||
| dative | irrumantī | irrumantibus | |||
| accusative | irrumantem | irrumāns | irrumantēs | irrumantia | |
| ablative | irrumante, irrumantī1 | irrumantibus | |||
| vocative | irrumāns | irrumantēs | irrumantia | ||
1When used purely as an adjective.