Definify.com
Definition 2025
itseoppinut
itseoppinut
Finnish
Adjective
itseoppinut (not comparable)
Declension
| Inflection of itseoppinut (Kotus type 47/kuollut, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | itseoppinut | itseoppineet | |
| genitive | itseoppineen | itseoppineiden itseoppineitten |
|
| partitive | itseoppinutta | itseoppineita | |
| illative | itseoppineeseen | itseoppineisiin itseoppineihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | itseoppinut | itseoppineet | |
| accusative | nom. | itseoppinut | itseoppineet |
| gen. | itseoppineen | ||
| genitive | itseoppineen | itseoppineiden itseoppineitten |
|
| partitive | itseoppinutta | itseoppineita | |
| inessive | itseoppineessa | itseoppineissa | |
| elative | itseoppineesta | itseoppineista | |
| illative | itseoppineeseen | itseoppineisiin itseoppineihin |
|
| adessive | itseoppineella | itseoppineilla | |
| ablative | itseoppineelta | itseoppineilta | |
| allative | itseoppineelle | itseoppineille | |
| essive | itseoppineena | itseoppineina | |
| translative | itseoppineeksi | itseoppineiksi | |
| instructive | — | itseoppinein | |
| abessive | itseoppineetta | itseoppineitta | |
| comitative | — | itseoppineine | |
Related terms
- itseopiskelu