Definify.com
Definition 2025
iudicatus
iudicatus
Latin
Participle
iūdicātus m (feminine iūdicāta, neuter iūdicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iūdicātus | iūdicāta | iūdicātum | iūdicātī | iūdicātae | iūdicāta | |
| genitive | iūdicātī | iūdicātae | iūdicātī | iūdicātōrum | iūdicātārum | iūdicātōrum | |
| dative | iūdicātō | iūdicātō | iūdicātīs | ||||
| accusative | iūdicātum | iūdicātam | iūdicātum | iūdicātōs | iūdicātās | iūdicāta | |
| ablative | iūdicātō | iūdicātā | iūdicātō | iūdicātīs | |||
| vocative | iūdicāte | iūdicāta | iūdicātum | iūdicātī | iūdicātae | iūdicāta | |
Descendants
References
- iudicatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - IUDICATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “iudicatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to rescind a decision: res iudicatas rescindere (Cic. Sull. 22. 63)
 
 - to rescind a decision: res iudicatas rescindere (Cic. Sull. 22. 63)