Definify.com
Definition 2025
iustificandus
iustificandus
Latin
Participle
iustificandus m (feminine iustificanda, neuter iustificandum); first/second declension
- which is to be justified
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iustificandus | iustificanda | iustificandum | iustificandī | iustificandae | iustificanda | |
| genitive | iustificandī | iustificandae | iustificandī | iustificandōrum | iustificandārum | iustificandōrum | |
| dative | iustificandō | iustificandō | iustificandīs | ||||
| accusative | iustificandum | iustificandam | iustificandum | iustificandōs | iustificandās | iustificanda | |
| ablative | iustificandō | iustificandā | iustificandō | iustificandīs | |||
| vocative | iustificande | iustificanda | iustificandum | iustificandī | iustificandae | iustificanda | |