Definify.com
Definition 2024
iyi
iyi
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish ایو (eyü, “good, well”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (eygü, “good”), from Proto-Turkic *ed-gü (“good, excellent”), derived from Proto-Turkic *ed (“thing, goods”). Compare Karakhanid [script needed] (eδ, “refined, useful thing”) and Mongolian эд (ed, “thing, object, item, property”), a Turkic borrowing.
cognates
|
Cognate with Old Turkic 𐰓𐰏𐰇 (edgü, “good”), Old Uighur [script needed] (edgü, “good”), Karakhanid [script needed] (eδgü, “good”), Kipchak [Arabic needed] (eygi, “good, fine”), Kyrgyz ийги (iygi, “good”), Tuvan эки (äkï, “good, well”), Yakut үтүө (ütüö, “good, benevolent, kind”). |
Adjective
iyi (comparative daha iyi, superlative en iyi)
Declension
predicative forms of iyi
| present tense | ||||
|---|---|---|---|---|
| positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative |
|
| ben (I am) | iyiyim | iyi miyim? | iyi değilim | iyi değil miyim? |
| sen (you are) | iyisin | iyi misin? | iyi değilsin | iyi değil misin? |
| o (he/she/it is) | iyi / iyidir | iyi mi? | iyi değil | iyi değil mi? |
| biz (we are) | iyiyiz | iyi miyiz? | iyi değiliz | iyi değil miyiz? |
| siz (you are) | iyisiniz | iyi misiniz? | iyi değilsiniz | iyi değil misiniz? |
| onlar (they are) | iyi(ler) | iyi(ler) mi? | iyi değil(ler) | iyi değiller mi? |
| past tense | ||||
| positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative |
|
| ben (I was) | iyiydim | iyi miydim? | iyi değildim | iyi değil miydim? |
| sen (you were) | iyiydin | iyi miydin? | iyi değildin | iyi değil miydin? |
| o (he/she/it was) | iyiydi | iyi miydi? | iyi değildi | iyi değil miydi? |
| biz (we were) | iyiydik | iyi miydik? | iyi değildik | iyi değil miydik? |
| siz (you were) | iyiydiniz | iyi miydiniz? | iyi değildiniz | iyi değil miydiniz? |
| onlar (they were) | iyiydiler | iyi miydiler? | iyi değildi(ler) / değillerdi | iyi değil miydiler? |
| indirect past | ||||
| positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative |
|
| ben (I was) | iyiymişim | iyi miymişim? | iyi değilmişim | iyi değil miymişim? |
| sen (you were) | iyiymişsin | iyi miymişsin? | iyi değilmişsin | iyi değil miymişsin? |
| o (he/she/it was) | iyiymiş | iyi miymiş? | iyi değilmiş | iyi değil miymiş? |
| biz (we were) | iyiymişiz | iyi miymişiz? | iyi değilmişiz | iyi değil miymişiz? |
| siz (you were) | iyiymişsiniz | iyi miymişsiniz? | iyi değilmişsiniz | iyi değil miymişsiniz? |
| onlar (they were) | iyiymişler | iyi miymişler? | iyi değilmiş(ler) / değillermiş | iyi değil miymişler? |
Antonyms
Related terms
Adverb
iyi
Noun
iyi (definite accusative iyiyi, plural iyiler)
- the good
Declension
declension of iyi
possessive forms of iyi
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | iyim | iyilerim |
| definite accusative (belirtme) | iyimi | iyilerimi |
| dative (yönelme) | iyime | iyilerime |
| locative (bulunma) | iyimde | iyilerimde |
| ablative (çıkma) | iyimden | iyilerimden |
| genitive (tamlayan) | iyimin | iyilerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | iyin | iyilerin |
| definite accusative (belirtme) | iyini | iyilerini |
| dative (yönelme) | iyine | iyilerine |
| locative (bulunma) | iyinde | iyilerinde |
| ablative (çıkma) | iyinden | iyilerinden |
| genitive (tamlayan) | iyinin | iyilerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | iyisi | iyileri |
| definite accusative (belirtme) | iyisini | iyilerini |
| dative (yönelme) | iyisine | iyilerine |
| locative (bulunma) | iyisinde | iyilerinde |
| ablative (çıkma) | iyisinden | iyilerinden |
| genitive (tamlayan) | iyisinin | iyilerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | iyimiz | iyilerimiz |
| definite accusative (belirtme) | iyimizi | iyilerimizi |
| dative (yönelme) | iyimize | iyilerimize |
| locative (bulunma) | iyimizde | iyilerimizde |
| ablative (çıkma) | iyimizden | iyilerimizden |
| genitive (tamlayan) | iyimizin | iyilerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | iyiniz | iyileriniz |
| definite accusative (belirtme) | iyinizi | iyilerinizi |
| dative (yönelme) | iyinize | iyilerinize |
| locative (bulunma) | iyinizde | iyilerinizde |
| ablative (çıkma) | iyinizden | iyilerinizden |
| genitive (tamlayan) | iyinizin | iyilerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | iyileri | iyileri |
| definite accusative (belirtme) | iyilerini | iyilerini |
| dative (yönelme) | iyilerine | iyilerine |
| locative (bulunma) | iyilerinde | iyilerinde |
| ablative (çıkma) | iyilerinden | iyilerinden |
| genitive (tamlayan) | iyilerinin | iyilerinin |
predicative forms of iyi
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | iyiyim | iyilerim* |
| sen (you are) | iyisin | iyilersin* |
| o (he/she/it is) | iyi / iyidir | iyiler* / iyilerdir* |
| biz (we are) | iyiyiz | iyileriz |
| siz (you are) | iyisiniz | iyilersiniz |
| onlar (they are) | iyiler | iyilerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | iyiydim | iyilerdim* |
| sen (you were) | iyiydin | iyilerdin* |
| o (he/she/it was) | iyiydi | iyilerdi* |
| biz (we were) | iyiydik | iyilerdik |
| siz (you were) | iyiydiniz | iyilerdiniz |
| onlar (they were) | iyiydiler | iyilerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | iyiymişim | iyilermişim* |
| sen (you were) | iyiymişsin | iyilermişsin* |
| o (he/she/it was) | iyiymiş | iyilermiş* |
| biz (we were) | iyiymişiz | iyilermişiz |
| siz (you were) | iyiymişsiniz | iyilermişsiniz |
| onlar (they were) | iyiymişler | iyilermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
References
- Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ed, *ed-gü”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- Clauson, Gerard (1972) An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 51