Definify.com
Definition 2024
izvor
izvor
Romanian
Noun
izvor n (plural izvoare)
Declension
declension of izvor
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) izvor | izvorul | (niște) izvoare | izvoarele |
| genitive/dative | (unui) izvor | izvorului | (unor) izvoare | izvoarelor |
| vocative | izvorule | izvoarelor | ||
Synonyms
- sursă (source)
Serbo-Croatian
Etymology
From the verb ìzvirati.
Pronunciation
- IPA(key): /ǐzʋor/
- Hyphenation: iz‧vor
Noun
ìzvor m (Cyrillic spelling ѝзвор)
Declension
Declension of izvor
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ìzvor | ìzvori |
| genitive | ìzvora | ȉzvōrā |
| dative | ìzvoru | ìzvorima |
| accusative | ìzvor | ìzvore |
| vocative | ìzvore | ìzvori |
| locative | ìzvoru | ìzvorima |
| instrumental | ìzvorom | ìzvorima |