Hungarian
Noun
janicsár (plural janicsárok)
- (historical) janissary (soldier in an elite Turkish guard)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
janicsár
|
janicsárok
|
| accusative |
janicsárt
|
janicsárokat
|
| dative |
janicsárnak
|
janicsároknak
|
| instrumental |
janicsárral
|
janicsárokkal
|
| causal-final |
janicsárért
|
janicsárokért
|
| translative |
janicsárrá
|
janicsárokká
|
| terminative |
janicsárig
|
janicsárokig
|
| essive-formal |
janicsárként
|
janicsárokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
janicsárban
|
janicsárokban
|
| superessive |
janicsáron
|
janicsárokon
|
| adessive |
janicsárnál
|
janicsároknál
|
| illative |
janicsárba
|
janicsárokba
|
| sublative |
janicsárra
|
janicsárokra
|
| allative |
janicsárhoz
|
janicsárokhoz
|
| elative |
janicsárból
|
janicsárokból
|
| delative |
janicsárról
|
janicsárokról
|
| ablative |
janicsártól
|
janicsároktól
|
| Possessive forms of janicsár
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
janicsárom
|
janicsárjaim
|
| 2nd person sing. |
janicsárod
|
janicsárjaid
|
| 3rd person sing. |
janicsárja
|
janicsárjai
|
| 1st person plural |
janicsárunk
|
janicsárjaink
|
| 2nd person plural |
janicsárotok
|
janicsárjaitok
|
| 3rd person plural |
janicsárjuk
|
janicsárjaik
|