Hungarian
Noun
kanca (plural kancák)
- mare
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
kanca
|
kancák
|
| accusative |
kancát
|
kancákat
|
| dative |
kancának
|
kancáknak
|
| instrumental |
kancával
|
kancákkal
|
| causal-final |
kancáért
|
kancákért
|
| translative |
kancává
|
kancákká
|
| terminative |
kancáig
|
kancákig
|
| essive-formal |
kancaként
|
kancákként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
kancában
|
kancákban
|
| superessive |
kancán
|
kancákon
|
| adessive |
kancánál
|
kancáknál
|
| illative |
kancába
|
kancákba
|
| sublative |
kancára
|
kancákra
|
| allative |
kancához
|
kancákhoz
|
| elative |
kancából
|
kancákból
|
| delative |
kancáról
|
kancákról
|
| ablative |
kancától
|
kancáktól
|
| Possessive forms of kanca
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
kancám
|
kancáim
|
| 2nd person sing. |
kancád
|
kancáid
|
| 3rd person sing. |
kancája
|
kancái
|
| 1st person plural |
kancánk
|
kancáink
|
| 2nd person plural |
kancátok
|
kancáitok
|
| 3rd person plural |
kancájuk
|
kancáik
|
Javanese
Romanization
kanca
- Romanization of ꦏꦚ꧀ꦕ