Definify.com
Definition 2025
kantava
kantava
Finnish
Adjective
kantava (comparative kantavampi, superlative kantavin)
- supporting
- gravid, pregnant (animal)
Declension
| Inflection of kantava (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kantava | kantavat | |
| genitive | kantavan | kantavien | |
| partitive | kantavaa | kantavia | |
| illative | kantavaan | kantaviin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kantava | kantavat | |
| accusative | nom. | kantava | kantavat |
| gen. | kantavan | ||
| genitive | kantavan | kantavien kantavainrare |
|
| partitive | kantavaa | kantavia | |
| inessive | kantavassa | kantavissa | |
| elative | kantavasta | kantavista | |
| illative | kantavaan | kantaviin | |
| adessive | kantavalla | kantavilla | |
| ablative | kantavalta | kantavilta | |
| allative | kantavalle | kantaville | |
| essive | kantavana | kantavina | |
| translative | kantavaksi | kantaviksi | |
| instructive | — | kantavin | |
| abessive | kantavatta | kantavitta | |
| comitative | — | kantavine | |
Verb
kantava
- Present active participle of kantaa.