Definify.com
Definition 2025
kanto
kanto
Esperanto
Noun
kanto (accusative singular kanton, plural kantoj, accusative plural kantojn)
Derived terms
Related terms
- kantobirdo (“songbird”)
Synonyms
Finnish
Declension
| Inflection of kanto (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kanto | kannot | |
| genitive | kannon | kantojen | |
| partitive | kantoa | kantoja | |
| illative | kantoon | kantoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kanto | kannot | |
| accusative | nom. | kanto | kannot |
| gen. | kannon | ||
| genitive | kannon | kantojen | |
| partitive | kantoa | kantoja | |
| inessive | kannossa | kannoissa | |
| elative | kannosta | kannoista | |
| illative | kantoon | kantoihin | |
| adessive | kannolla | kannoilla | |
| ablative | kannolta | kannoilta | |
| allative | kannolle | kannoille | |
| essive | kantona | kantoina | |
| translative | kannoksi | kannoiksi | |
| instructive | — | kannoin | |
| abessive | kannotta | kannoitta | |
| comitative | — | kantoineen | |
Etymology 1
From Proto-Uralic *kanto.
Noun
kanto
- stump (remains of a tree)
Etymology 2
Noun
kanto
- carrying (act)
- collection (activity of collecting, especially taxes); see also: veronkanto