Definify.com
Definition 2025
karout
karout
Breton
Verb
karout
- (transitive) to love
Conjugation
| Personal forms | |||||||
| Indicative | Conditional | Imperative | |||||
| Present | Imperfect | Preterite | Future | Present | Imperfect | ||
| 1s | karan | karen | karis | karin | karfen | karjen | - |
| 2s | karez | kares | karjout | kari | karfes | karjes | kar |
| 3s | kar | kare | karas | karo | karfe | karje | karet |
| 1p | karomp | karemp | karjomp | karimp | karfemp | karjemp | karomp |
| 2p | karit | karec'h | karjoc'h | karot | karfec'h | karjec'h | karit |
| 3p | karont | karent | karjont | karint | karfent | karjent | karent |
| 0 | karer | kared | karjod | karor | karfed | karjed | - |
| Impersonal forms | Mutated forms | ||||||
| Infinitive: karout, karaƱ Present participle: o karout Past participle: karet (auxiliary verb: kaout) |
Soft mutation after a: a gar- Mixed mutation after e: e kar- Soft mutation after ne/na: ne/na gar- |
||||||