Definify.com
Definition 2025
karu
karu
Estonian
Noun
karu (genitive karu, partitive karu)
Declension
Inflection of karu (ÕS type 17/elu, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karu | karud |
| accusative | karu | karud |
| genitive | karu | karude |
| partitive | karu | karusid |
| illative | karru karusse |
karudesse |
| inessive | karus | karudes |
| elative | karust | karudest |
| allative | karule | karudele |
| adessive | karul | karudel |
| ablative | karult | karudelt |
| translative | karuks | karudeks |
| terminative | karuni | karudeni |
| essive | karuna | karudena |
| abessive | karuta | karudeta |
| comitative | karuga | karudega |
Derived terms
Finnish
Adjective
karu (comparative karumpi, superlative karuin)
Declension
| Inflection of karu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | karu | karut | |
| genitive | karun | karujen | |
| partitive | karua | karuja | |
| illative | karuun | karuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | karu | karut | |
| accusative | nom. | karu | karut |
| gen. | karun | ||
| genitive | karun | karujen | |
| partitive | karua | karuja | |
| inessive | karussa | karuissa | |
| elative | karusta | karuista | |
| illative | karuun | karuihin | |
| adessive | karulla | karuilla | |
| ablative | karulta | karuilta | |
| allative | karulle | karuille | |
| essive | karuna | karuina | |
| translative | karuksi | karuiksi | |
| instructive | — | karuin | |
| abessive | karutta | karuitta | |
| comitative | — | karuine | |
Anagrams
Lower Sorbian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkaru]
Noun
karu
Votic
Etymology
From Proto-Finnic *karhu.
Noun
karu (genitive karuu, partitive karua)
Inflection
Declension of karu
|
References
- "karu" in Vadja keele sõnaraamat