Definify.com
Definition 2025
keikunta
keikunta
Finnish
Noun
keikunta
- rock (act of rocking)
Declension
| Inflection of keikunta (Kotus type 9/kala, nt-nn gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | keikunta | keikunnat | |
| genitive | keikunnan | keikuntojen | |
| partitive | keikuntaa | keikuntoja | |
| illative | keikuntaan | keikuntoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | keikunta | keikunnat | |
| accusative | nom. | keikunta | keikunnat |
| gen. | keikunnan | ||
| genitive | keikunnan | keikuntojen keikuntainrare |
|
| partitive | keikuntaa | keikuntoja | |
| inessive | keikunnassa | keikunnoissa | |
| elative | keikunnasta | keikunnoista | |
| illative | keikuntaan | keikuntoihin | |
| adessive | keikunnalla | keikunnoilla | |
| ablative | keikunnalta | keikunnoilta | |
| allative | keikunnalle | keikunnoille | |
| essive | keikuntana | keikuntoina | |
| translative | keikunnaksi | keikunnoiksi | |
| instructive | — | keikunnoin | |
| abessive | keikunnatta | keikunnoitta | |
| comitative | — | keikuntoineen | |