Definify.com
Definition 2025
kesten
kesten
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowing from Ottoman Turkish [Term?] (Turkish kestane) or German Kastanie, from Ancient Greek κάστανα (kástana).
Pronunciation
- IPA(key): /kêsteːn/
- Hyphenation: ke‧sten
Noun
kȅstēn m (Cyrillic spelling ке̏сте̄н)
Declension
Declension of kesten
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kesten | kesteni |
| genitive | kestena | kestena |
| dative | kestenu | kestenima |
| accusative | kesten | kestene |
| vocative | kestene | kesteni |
| locative | kestenu | kestenima |
| instrumental | kestenom | kestenima |