Definify.com
Definition 2025
kiillotin
kiillotin
Finnish
Noun
kiillotin
- A polisher (tool or machine used for polishing)
Declension
| Inflection of kiillotin (Kotus type 33/kytkin, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kiillotin | kiillottimet | |
| genitive | kiillottimen | kiillottimien kiillotinten |
|
| partitive | kiillotinta | kiillottimia | |
| illative | kiillottimeen | kiillottimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kiillotin | kiillottimet | |
| accusative | nom. | kiillotin | kiillottimet |
| gen. | kiillottimen | ||
| genitive | kiillottimen | kiillottimien kiillotinten |
|
| partitive | kiillotinta | kiillottimia | |
| inessive | kiillottimessa | kiillottimissa | |
| elative | kiillottimesta | kiillottimista | |
| illative | kiillottimeen | kiillottimiin | |
| adessive | kiillottimella | kiillottimilla | |
| ablative | kiillottimelta | kiillottimilta | |
| allative | kiillottimelle | kiillottimille | |
| essive | kiillottimena | kiillottimina | |
| translative | kiillottimeksi | kiillottimiksi | |
| instructive | — | kiillottimin | |
| abessive | kiillottimetta | kiillottimitta | |
| comitative | — | kiillottimineen | |
Verb
kiillotin
- First-person singular indicative past form of kiillottaa.