Definify.com
Definition 2024
koku
koku
English
Noun
koku (plural kokus)
- A unit of measure in feudal Japan, the amount of rice needed to feed one person for a year.
Latvian
Noun
koku m
Turkish
Etymology
From kokmak.
Pronunciation
- IPA(key): /koˈku/
- Hyphenation: ko‧ku
Noun
koku (definite accusative kokuyu, plural kokular)
Declension
declension of koku
possessive forms of koku
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | kokum | kokularım |
definite accusative (belirtme) | kokumu | kokularımı |
dative (yönelme) | kokuma | kokularıma |
locative (bulunma) | kokumda | kokularımda |
ablative (çıkma) | kokumdan | kokularımdan |
genitive (tamlayan) | kokumun | kokularımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kokun | kokuların |
definite accusative (belirtme) | kokunu | kokularını |
dative (yönelme) | kokuna | kokularına |
locative (bulunma) | kokunda | kokularında |
ablative (çıkma) | kokundan | kokularından |
genitive (tamlayan) | kokunun | kokularının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kokusu | kokuları |
definite accusative (belirtme) | kokusunu | kokularını |
dative (yönelme) | kokusuna | kokularına |
locative (bulunma) | kokusunda | kokularında |
ablative (çıkma) | kokusundan | kokularından |
genitive (tamlayan) | kokusunun | kokularının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kokumuz | kokularımız |
definite accusative (belirtme) | kokumuzu | kokularımızı |
dative (yönelme) | kokumuza | kokularımıza |
locative (bulunma) | kokumuzda | kokularımızda |
ablative (çıkma) | kokumuzdan | kokularımızdan |
genitive (tamlayan) | kokumuzun | kokularımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kokunuz | kokularınız |
definite accusative (belirtme) | kokunuzu | kokularınızı |
dative (yönelme) | kokunuza | kokularınıza |
locative (bulunma) | kokunuzda | kokularınızda |
ablative (çıkma) | kokunuzdan | kokularınızdan |
genitive (tamlayan) | kokunuzun | kokularınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kokuları | kokuları |
definite accusative (belirtme) | kokularını | kokularını |
dative (yönelme) | kokularına | kokularına |
locative (bulunma) | kokularında | kokularında |
ablative (çıkma) | kokularından | kokularından |
genitive (tamlayan) | kokularının | kokularının |
predicative forms of koku
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | kokuyum | kokularım* |
sen (you are) | kokusun | kokularsın* |
o (he/she/it is) | koku / kokudur | kokular* / kokulardır* |
biz (we are) | kokuyuz | kokularız |
siz (you are) | kokusunuz | kokularsınız |
onlar (they are) | kokular | kokulardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | kokuydum | kokulardım* |
sen (you were) | kokuydun | kokulardın* |
o (he/she/it was) | kokuydu | kokulardı* |
biz (we were) | kokuyduk | kokulardık |
siz (you were) | kokuydunuz | kokulardınız |
onlar (they were) | kokuydular | kokulardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | kokuymuşum | kokularmışım* |
sen (you were) | kokuymuşsun | kokularmışsın* |
o (he/she/it was) | kokuymuş | kokularmış* |
biz (we were) | kokuymuşuz | kokularmışız |
siz (you were) | kokuymuşsunuz | kokularmışsınız |
onlar (they were) | kokuymuşlar | kokularmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |