Definify.com
Definition 2025
kollidéieren
kollidéieren
Luxembourgish
Verb
kollidéieren (third-person singular present kollidéiert, past participle kollidéiert, auxiliary verb sinn)
- to collide
Conjugation
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | kollidéieren | |
participle | kollidéiert | |
auxiliary | sinn | |
present indicative |
imperative | |
1st singular | kollidéieren | — |
2nd singular | kollidéiers | kollidéier |
3rd singular | kollidéiert | — |
1st plural | kollidéieren | — |
2nd plural | kollidéiert | kollidéiert |
3rd plural | kollidéieren | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |