Esperanto

Verb

kontentiĝi ‎(present kontentiĝas, past kontentiĝis, future kontentiĝos, conditional kontentiĝus, volitive kontentiĝu)

1. to content oneself, be contented, be satisfied (with something)

Conjugation

Conjugation of kontentiĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense kontentiĝas kontentiĝis kontentiĝos active participle kontentiĝanta kontentiĝantaj kontentiĝinta kontentiĝintaj kontentiĝonta kontentiĝontaj acc. kontentiĝantan kontentiĝantajn kontentiĝintan kontentiĝintajn kontentiĝontan kontentiĝontajn nominal active participle kontentiĝanto kontentiĝantoj kontentiĝinto kontentiĝintoj kontentiĝonto kontentiĝontoj acc. kontentiĝanton kontentiĝantojn kontentiĝinton kontentiĝintojn kontentiĝonton kontentiĝontojn adverbial active participle kontentiĝante kontentiĝinte kontentiĝonte infinitive kontentiĝi imperative kontentiĝu conditional kontentiĝus