Definify.com
Definition 2025
kronika
kronika
Czech
Noun
kronika f
- chronicle (a written account of events and when they happened, ordered by time)
Derived terms
- kronikář
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /kroˈnika/
Adjective
kronika (accusative singular kronikan, plural kronikaj, accusative plural kronikajn)
Serbo-Croatian
Alternative forms
- (Bosnia, Serbia): hrònika
Etymology
From Latin chronica, from Ancient Greek χρονικά (khroniká).
Pronunciation
- IPA(key): /krǒnika/
- Hyphenation: kro‧ni‧ka
Noun
krònika f
Declension
Declension of kronika
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kronika | kronike |
| genitive | kronike | kronika |
| dative | kronici | kronikama |
| accusative | kroniku | kronike |
| vocative | kroniko | kronike |
| locative | kronici | kronikama |
| instrumental | kronikom | kronikama |
Synonyms
Derived terms
References
- “kronika” in Hrvatski jezični portal