Finnish

(index kr)

Noun

kroppa

1. (colloquial) body (physical structure of a human)

Declension

Synonyms

• ruumis
• vartalo

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰrɔhpa/
• Rhymes: -ɔhpa

Verb

kroppa ‎(weak verb, third-person singular past indicative kroppaði, supine kroppað)

1. (transitive, intransitive, governs the accusative) to pick
   • 2004 Icelandic Web of Science: Af hverju skilja sár eftir sig ör? (“Why do wounds scar?”)

     Ef kroppað er í sár á meðan það er að gróa grær það hægar og getur örið sem myndast legið dýpra fyrir vikið.

     A picked wound heals slower and the resulting scar may form deeper for that reason.

   Að kroppa kjöt af beini.

   To pick a bone.

   Hættu að kroppa í sárið.

   Stop picking the wound.

2. (transitive, intransitive, governs the accusative, of birds) to peck, to crop
   • 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on the Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson

     Krummi krunkar úti,

     kallar á nafna sinn:

     „Ég fann höfud af hrúti

     hrygg og gæruskinn.“

     Komdu nú og kroppaðu með mér,

     krummi nafni minn.

     “Krummi croaks outside,

     calling his namesake:

     ‘I found the head of a ram,

     backbone and sheepskin.’

     Come now and peck with me,

     Krummi, my namesake.”

3. (transitive, intransitive, governs the accusative) to graze ^syn.

Conjugation

Derived terms

• kroppa í

Synonyms

• (kroppa): ^def. bíta gras