Esperanto

Verb

krucumi ‎(present krucumas, past krucumis, future krucumos, conditional krucumus, volitive krucumu)

1. (transitive) to crucify

Conjugation

Conjugation of krucumi present past future singular plural singular plural singular plural tense krucumas krucumis krucumos active participle krucumanta krucumantaj krucuminta krucumintaj krucumonta krucumontaj acc. krucumantan krucumantajn krucumintan krucumintajn krucumontan krucumontajn passive participle krucumata krucumataj krucumita krucumitaj krucumota krucumotaj acc. krucumatan krucumatajn krucumitan krucumitajn krucumotan krucumotajn nominal active participle krucumanto krucumantoj krucuminto krucumintoj krucumonto krucumontoj acc. krucumanton krucumantojn krucuminton krucumintojn krucumonton krucumontojn nominal passive participle krucumato krucumatoj krucumito krucumitoj krucumoto krucumotoj acc. krucumaton krucumatojn krucumiton krucumitojn krucumoton krucumotojn adverbial active participle krucumante krucuminte krucumonte adverbial passive participle krucumate krucumite krucumote infinitive krucumi imperative krucumu conditional krucumus

Derived terms

• krucumado ‎(“crucifixion”)
• krucumo ‎(“crucifixion”)