Definify.com
Definition 2024
kuma
kuma
Dangaléat
Noun
kúmá (West), kūmà (East)
- meat
- kúm dì (West), kūm dī (East) : only the meat (showing regular deletion of the -a when another syllable follows)
References
- Jean Pierre Caprile: Études phonologiques tchadiennes
Hoava
Noun
kuma
References
- Karen Davis, A grammar of the Hoava language, Western Solomons (2003), page 36
Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *Koma.
Noun
kuma (definite accusative kumayı, plural kumalar)
- a woman who lives with a married man (and the rest of his family)
Declension
declension of kuma
possessive forms of kuma
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | kumam | kumalarım |
| definite accusative (belirtme) | kumamı | kumalarımı |
| dative (yönelme) | kumama | kumalarıma |
| locative (bulunma) | kumamda | kumalarımda |
| ablative (çıkma) | kumamdan | kumalarımdan |
| genitive (tamlayan) | kumamın | kumalarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuman | kumaların |
| definite accusative (belirtme) | kumanı | kumalarını |
| dative (yönelme) | kumana | kumalarına |
| locative (bulunma) | kumanda | kumalarında |
| ablative (çıkma) | kumandan | kumalarından |
| genitive (tamlayan) | kumanın | kumalarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuması | kumaları |
| definite accusative (belirtme) | kumasını | kumalarını |
| dative (yönelme) | kumasına | kumalarına |
| locative (bulunma) | kumasında | kumalarında |
| ablative (çıkma) | kumasından | kumalarından |
| genitive (tamlayan) | kumasının | kumalarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kumamız | kumalarımız |
| definite accusative (belirtme) | kumamızı | kumalarımızı |
| dative (yönelme) | kumamıza | kumalarımıza |
| locative (bulunma) | kumamızda | kumalarımızda |
| ablative (çıkma) | kumamızdan | kumalarımızdan |
| genitive (tamlayan) | kumamızın | kumalarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kumanız | kumalarınız |
| definite accusative (belirtme) | kumanızı | kumalarınızı |
| dative (yönelme) | kumanıza | kumalarınıza |
| locative (bulunma) | kumanızda | kumalarınızda |
| ablative (çıkma) | kumanızdan | kumalarınızdan |
| genitive (tamlayan) | kumanızın | kumalarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kumaları | kumaları |
| definite accusative (belirtme) | kumalarını | kumalarını |
| dative (yönelme) | kumalarına | kumalarına |
| locative (bulunma) | kumalarında | kumalarında |
| ablative (çıkma) | kumalarından | kumalarından |
| genitive (tamlayan) | kumalarının | kumalarının |
predicative forms of kuma
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | kumayım | kumalarım* |
| sen (you are) | kumasın | kumalarsın* |
| o (he/she/it is) | kuma / kumadır | kumalar* / kumalardır* |
| biz (we are) | kumayız | kumalarız |
| siz (you are) | kumasınız | kumalarsınız |
| onlar (they are) | kumalar | kumalardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | kumaydım | kumalardım* |
| sen (you were) | kumaydın | kumalardın* |
| o (he/she/it was) | kumaydı | kumalardı* |
| biz (we were) | kumaydık | kumalardık |
| siz (you were) | kumaydınız | kumalardınız |
| onlar (they were) | kumaydılar | kumalardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | kumaymışım | kumalarmışım* |
| sen (you were) | kumaymışsın | kumalarmışsın* |
| o (he/she/it was) | kumaymış | kumalarmış* |
| biz (we were) | kumaymışız | kumalarmışız |
| siz (you were) | kumaymışsınız | kumalarmışsınız |
| onlar (they were) | kumaymışlar | kumalarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||