Definify.com
Definition 2025
kurban
kurban
Serbo-Croatian
Noun
kùrbān m (Cyrillic spelling ку̀рба̄н)
Declension
Declension of kurban
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kùrbān | kurbani |
| genitive | kurbána | kurbana |
| dative | kurbanu | kurbanima |
| accusative | kurban | kurbane |
| vocative | kurbane | kurbani |
| locative | kurbanu | kurbanima |
| instrumental | kurbanom | kurbanima |
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish [Term?], from Arabic قُرْبَان (qurbān).
Pronunciation
- IPA(key): [kuɾban]
Noun
kurban (definite accusative kurbanı, plural kurbanlar)