Definify.com

Definition 2024

kusić impf ‎(perfective skusić)

Conjugation of kusić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		kusić
present tense	1st	kuszę			kusimy
	2nd	kusisz			kusicie
	3rd	kusi			kuszą
past tense	1st	kusiłem	kusiłam		kusiliśmy	kusiłyśmy
	2nd	kusiłeś	kusiłaś		kusiliście	kusiłyście
	3rd	kusił	kusiła	kusiło	kusili	kusiły
future tense	1st	będę kusił¹	będę kusiła¹		będziemy kusili¹	będziemy kusiły¹
	2nd	będziesz kusił¹	będziesz kusiła¹		będziecie kusili¹	będziecie kusiły¹
	3rd	będzie kusił¹	będzie kusiła¹	będzie kusiło¹	będą kusili¹	będą kusiły¹
conditional	1st	kusiłbym	kusiłabym		kusilibyśmy	kusiłybyśmy
	2nd	kusiłbyś	kusiłabyś		kusilibyście	kusiłybyście
	3rd	kusiłby	kusiłaby	kusiłoby	kusiliby	kusiłyby
imperative	1st	—			kuśmy
	2nd	kuś			kuście
	3rd	niech kusi			niech kuszą
active adjectival participle		kuszący	kusząca	kuszące	kuszący	kuszące
passive adjectival participle		kuszony	kuszona	kuszone	kuszeni	kuszone
contemporary adverbial participle		kusząc
impersonal past		kuszono
verbal noun		kuszenie
¹or: będę kusić, będziesz kusić etc.