Definify.com
Definition 2024
kvaka
kvaka
See also: Kvaka
Icelandic
Verb
kvaka (weak verb, third-person singular past indicative kvakaði, supine kvakað)
- to quack
Conjugation
kvaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kvaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kvakað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kvaka | við kvökum | present (nútíð) |
ég kvaki | við kvökum |
| þú kvakar | þið kvakið | þú kvakir | þið kvakið | ||
| hann, hún, það kvakar | þeir, þær, þau kvaka | hann, hún, það kvaki | þeir, þær, þau kvaki | ||
| past (þátíð) |
ég kvakaði | við kvökuðum | past (þátíð) |
ég kvakaði | við kvökuðum |
| þú kvakaðir | þið kvökuðuð | þú kvakaðir | þið kvökuðuð | ||
| hann, hún, það kvakaði | þeir, þær, þau kvökuðu | hann, hún, það kvakaði | þeir, þær, þau kvökuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kvaka (þú) | kvakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kvakaðu | kvakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kvakast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kvakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kvakast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kvakast | við kvökumst | present (nútíð) |
ég kvakist | við kvökumst |
| þú kvakast | þið kvakist | þú kvakist | þið kvakist | ||
| hann, hún, það kvakast | þeir, þær, þau kvakast | hann, hún, það kvakist | þeir, þær, þau kvakist | ||
| past (þátíð) |
ég kvakaðist | við kvökuðumst | past (þátíð) |
ég kvakaðist | við kvökuðumst |
| þú kvakaðist | þið kvökuðust | þú kvakaðist | þið kvökuðust | ||
| hann, hún, það kvakaðist | þeir, þær, þau kvökuðust | hann, hún, það kvakaðist | þeir, þær, þau kvökuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kvakast (þú) | kvakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kvakastu | kvakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Etymology 2
Noun
kvaka f (genitive singular kvöku, nominative plural kvökur)
- kwacha (Malawian and Zambian currency)
Declension
declension of kvaka
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kvaka | kvakan | kvökur | kvökurnar |
| accusative | kvöku | kvökuna | kvökur | kvökurnar |
| dative | kvöku | kvökunni | kvökum | kvökunum |
| genitive | kvöku | kvökunnar | kvaka | kvakanna |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kʋâka/
- Hyphenation: kva‧ka
Noun
kvȁka f (Cyrillic spelling ква̏ка)
- handle (especially of a door)
- A decisive detail in a legal document, computer program, algorithm etc. that enables or disables something; a catch.
- háček
Declension
Declension of kvaka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kvȁka | kvake |
| genitive | kvake | kvȃkā |
| dative | kvaki | kvakama |
| accusative | kvaku | kvake |
| vocative | kvako | kvake |
| locative | kvaki | kvakama |
| instrumental | kvakom | kvakama |
Related terms
- (háček): kvačica