Definify.com
Definition 2025
langobardi
langobardi
Finnish
Noun
langobardi
- A Lombard or more rarely, Langobard (member of a Germanic people who invaded Italy in the 6th century).
Declension
| Inflection of langobardi (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | langobardi | langobardit | |
| genitive | langobardin | langobardien | |
| partitive | langobardia | langobardeja | |
| illative | langobardiin | langobardeihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | langobardi | langobardit | |
| accusative | nom. | langobardi | langobardit |
| gen. | langobardin | ||
| genitive | langobardin | langobardien | |
| partitive | langobardia | langobardeja | |
| inessive | langobardissa | langobardeissa | |
| elative | langobardista | langobardeista | |
| illative | langobardiin | langobardeihin | |
| adessive | langobardilla | langobardeilla | |
| ablative | langobardilta | langobardeilta | |
| allative | langobardille | langobardeille | |
| essive | langobardina | langobardeina | |
| translative | langobardiksi | langobardeiksi | |
| instructive | — | langobardein | |
| abessive | langobarditta | langobardeitta | |
| comitative | — | langobardeineen | |
Latin
Adjective
langobardī
- nominative masculine plural of langobardus
- genitive masculine singular of langobardus
- genitive neuter singular of langobardus
- vocative masculine plural of langobardus
References
- LANGOBARDI in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- langobardi in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- langobardi in William Smith., editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly