Definify.com
Definition 2025
latrocinans
latrocinans
Latin
Participle
lātrōcināns m, f, n (genitive lātrōcinantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | lātrōcināns | lātrōcinantēs | lātrōcinantia | ||
| genitive | lātrōcinantis | lātrōcinantium | |||
| dative | lātrōcinantī | lātrōcinantibus | |||
| accusative | lātrōcinantem | lātrōcināns | lātrōcinantēs | lātrōcinantia | |
| ablative | lātrōcinante, lātrōcinantī1 | lātrōcinantibus | |||
| vocative | lātrōcināns | lātrōcinantēs | lātrōcinantia | ||
1When used purely as an adjective.