Definify.com
Definition 2025
laxatus
laxatus
Latin
Participle
laxātus m (feminine laxāta, neuter laxātum); first/second declension
- extended, having been extended.
- opened, having been opened.
- undone, having been undone.
- relaxed, having been relaxed.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | laxātus | laxāta | laxātum | laxātī | laxātae | laxāta | |
genitive | laxātī | laxātae | laxātī | laxātōrum | laxātārum | laxātōrum | |
dative | laxātō | laxātō | laxātīs | ||||
accusative | laxātum | laxātam | laxātum | laxātōs | laxātās | laxāta | |
ablative | laxātō | laxātā | laxātō | laxātīs | |||
vocative | laxāte | laxāta | laxātum | laxātī | laxātae | laxāta |
References
- laxatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laxatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “laxatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
-
(ambiguous) to fight in open order: laxatis (opp. confertis) ordinibus pugnare
-
(ambiguous) to fight in open order: laxatis (opp. confertis) ordinibus pugnare