Definify.com
Webster 1913 Edition
Linctus
{
Linc′ture
(lĭṉk′tū̍r; 135)
, Linc′tus
(lĭṉk′tŭs)
, } Noun.
[L.
lingere
, linctum
, to lick.] Medicine taken by licking with the tongue.
Definition 2025
linctus
linctus
English
Noun
linctus (plural linctuses)
- (medicine) Any syrupy medication; especially a remedy for coughs
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lingō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈlink.tus/, [ˈlɪŋk.tʊs]
Participle
linctus m (feminine lincta, neuter linctum); first/second declension
Descendants
- Aromanian: alimtu
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | linctus | lincta | linctum | linctī | linctae | lincta | |
| genitive | linctī | linctae | linctī | linctōrum | linctārum | linctōrum | |
| dative | linctō | linctō | linctīs | ||||
| accusative | linctum | linctam | linctum | linctōs | linctās | lincta | |
| ablative | linctō | linctā | linctō | linctīs | |||
| vocative | lincte | lincta | linctum | linctī | linctae | lincta | |
Noun
linctus m (genitive linctūs); fourth declension
- a licking; the act of licking
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | linctus | linctūs |
| genitive | linctūs | linctuum |
| dative | linctuī | linctibus |
| accusative | linctum | linctūs |
| ablative | linctū | linctibus |
| vocative | linctus | linctūs |
Descendants
- English: linctus
References
- linctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “linctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.