Definify.com
Definition 2025
ludificatorius
ludificatorius
Latin
Adjective
lūdificātōrius m (feminine lūdificātōria, neuter lūdificātōrium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | lūdificātōrius | lūdificātōria | lūdificātōrium | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōria | |
| genitive | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōriī | lūdificātōriōrum | lūdificātōriārum | lūdificātōriōrum | |
| dative | lūdificātōriō | lūdificātōriō | lūdificātōriīs | ||||
| accusative | lūdificātōrium | lūdificātōriam | lūdificātōrium | lūdificātōriōs | lūdificātōriās | lūdificātōria | |
| ablative | lūdificātōriō | lūdificātōriā | lūdificātōriō | lūdificātōriīs | |||
| vocative | lūdificātōrie | lūdificātōria | lūdificātōrium | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōria | |
References
- ludificatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- LUDIFICATORIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “ludificatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.