Definify.com
Definition 2025
magan
magan
Old English
Verb
magan
Conjugation
Conjugation of magan (preterite-present)
| infinitive | magan | tō maganne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | mæġ | mihte, meahte |
| 2nd-person singular | meaht | meahtest |
| 3rd-person singular | mæġ | mihte, meahte |
| plural | magon | meahton |
| subjunctive | present | past |
| singular | mæġe | mihte |
| plural | mæġen | mihten |
| imperative | ||
| singular | — | |
| plural | — | |
| participle | present | past |
| magende | (ge)magen | |