Definify.com
Definition 2025
magnificans
magnificans
Latin
Participle
magnificāns m, f, n (genitive magnificantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | magnificāns | magnificantēs | magnificantia | ||
| genitive | magnificantis | magnificantium | |||
| dative | magnificantī | magnificantibus | |||
| accusative | magnificantem | magnificāns | magnificantēs | magnificantia | |
| ablative | magnificante, magnificantī1 | magnificantibus | |||
| vocative | magnificāns | magnificantēs | magnificantia | ||
1When used purely as an adjective.