Definify.com
Definition 2025
malefactus
malefactus
Latin
Participle
malefactus m (feminine malefacta, neuter malefactum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | malefactus | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta | |
| genitive | malefactī | malefactae | malefactī | malefactōrum | malefactārum | malefactōrum | |
| dative | malefactō | malefactō | malefactīs | ||||
| accusative | malefactum | malefactam | malefactum | malefactōs | malefactās | malefacta | |
| ablative | malefactō | malefactā | malefactō | malefactīs | |||
| vocative | malefacte | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta | |