Definify.com
Definition 2025
mandragoras
mandragoras
Latin
Etymology
From Ancient Greek μανδραγόρας (mandragóras).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /manˈdra.ɡo.raːs/
Noun
mandragorās m (genitive mandragorae); first declension
Inflection
First declension, masculine Greek type with nominative singular in -ās.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | mandragorās | mandragorae |
| genitive | mandragorae | mandragorārum |
| dative | mandragorae | mandragorīs |
| accusative | mandragorān | mandragorās |
| ablative | mandragorā | mandragorīs |
| vocative | mandragorā | mandragorae |
References
- mandragoras in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “mandragoras”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.