Definify.com
Definition 2025
mansurus
mansurus
Latin
Participle
mansūrus m (feminine mansūra, neuter mansūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mansūrus | mansūra | mansūrum | mansūrī | mansūrae | mansūra | |
| genitive | mansūrī | mansūrae | mansūrī | mansūrōrum | mansūrārum | mansūrōrum | |
| dative | mansūrō | mansūrō | mansūrīs | ||||
| accusative | mansūrum | mansūram | mansūrum | mansūrōs | mansūrās | mansūra | |
| ablative | mansūrō | mansūrā | mansūrō | mansūrīs | |||
| vocative | mansūre | mansūra | mansūrum | mansūrī | mansūrae | mansūra | |