Definify.com
Definition 2025
marider
marider
Ladin
Verb
marider
- To marry
Conjugation
Conjugation of marider
| infinitive | marider, maridé | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avei | gerund | maridan | |||
| past participle | maridé | |||||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | ie | tu | el/ela | nos | vos | ei/eles |
| present | maride, marideie | marides, marideies | marida, marideia, maridea | maridon | marideis | marida, marideia |
| imperfect | maridove | maridoves | maridova | maridovan | maridovais | maridova |
| future | maridaré | maridaras | maridarà | maridaron | maridareis | maridarà |
| subjunctive | che ie | che tu | che el/che ela | che nos | che vos | che ee/che eles |
| present | maride, marideie | marides, marideies | maride, marideie | maridon | marideis | maride |
| imperfect | maridasse | maridasses | maridassa | maridassan | maridassais | maridassa |
| imperative | - | tu | nos | vos | ||
| marida, marideia | maridon | maridede | ||||