Definify.com
Webster 1913 Edition
Meatus
‖
Me-a′tus
,Noun.
sing.
& pl.
E. pl.
Meatuses
. [L., a going, passage, fr.
meare
to go.] (Anat.)
A natural passage or canal;
as, the external auditory
. See Illust. of meatus
Ear
. Definition 2025
meatus
meatus
English
Noun
meatus (plural meatus or meatuses)
- (anatomy) A tubular opening or passage in the body.
- The urinary meatus is the opening of the urethra, situated on the glans **** in males, and in the **** in females.
Derived terms
Derived terms
See also
Anagrams
Latin
Etymology
Perfect passive participle of meō (“go, pass”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /meˈaː.tus/
Noun
meātus m (genitive meātūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | meātus | meātūs |
| genitive | meātūs | meātuum |
| dative | meātuī | meātibus |
| accusative | meātum | meātūs |
| ablative | meātū | meātibus |
| vocative | meātus | meātūs |
Descendants
Participle
meātus m (feminine meāta, neuter meātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | meātus | meāta | meātum | meātī | meātae | meāta | |
| genitive | meātī | meātae | meātī | meātōrum | meātārum | meātōrum | |
| dative | meātō | meātō | meātīs | ||||
| accusative | meātum | meātam | meātum | meātōs | meātās | meāta | |
| ablative | meātō | meātā | meātō | meātīs | |||
| vocative | meāte | meāta | meātum | meātī | meātae | meāta | |
References
- meatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- meatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “meatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.