Definify.com
Definition 2025
mensarius
mensarius
Latin
Adjective
mensārius m (feminine mensāria, neuter mensārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mensārius | mensāria | mensārium | mensāriī | mensāriae | mensāria | |
| genitive | mensāriī | mensāriae | mensāriī | mensāriōrum | mensāriārum | mensāriōrum | |
| dative | mensāriō | mensāriō | mensāriīs | ||||
| accusative | mensārium | mensāriam | mensārium | mensāriōs | mensāriās | mensāria | |
| ablative | mensāriō | mensāriā | mensāriō | mensāriīs | |||
| vocative | mensārie | mensāria | mensārium | mensāriī | mensāriae | mensāria | |
Descendants
- Portuguese: mesário
 
Noun
mensārius m (genitive mensāriī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | mensārius | mensāriī | 
| genitive | mensāriī | mensāriōrum | 
| dative | mensāriō | mensāriīs | 
| accusative | mensārium | mensāriōs | 
| ablative | mensāriō | mensāriīs | 
| vocative | mensārie | mensāriī | 
References
- mensarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - mensarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - MENSARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “mensarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 - mensarius in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016