Definify.com
Definition 2025
mercaturus
mercaturus
Latin
Participle
mercātūrus m (feminine mercātūra, neuter mercātūrum); first/second declension
- about to trade
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mercātūrus | mercātūra | mercātūrum | mercātūrī | mercātūrae | mercātūra | |
| genitive | mercātūrī | mercātūrae | mercātūrī | mercātūrōrum | mercātūrārum | mercātūrōrum | |
| dative | mercātūrō | mercātūrō | mercātūrīs | ||||
| accusative | mercātūrum | mercātūram | mercātūrum | mercātūrōs | mercātūrās | mercātūra | |
| ablative | mercātūrō | mercātūrā | mercātūrō | mercātūrīs | |||
| vocative | mercātūre | mercātūra | mercātūrum | mercātūrī | mercātūrae | mercātūra | |