Definify.com
Definition 2024
miauczeć
miauczeć
Polish
Verb
miauczeć impf
- to meow
Conjugation
Conjugation of miauczeć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | miauczeć | |||||
| present tense | 1st | miauczę | miauczymy | |||
| 2nd | miauczysz | miauczycie | ||||
| 3rd | miauczy | miauczą | ||||
| past tense | 1st | miauczałem | miauczałam | miauczaliśmy | miauczałyśmy | |
| 2nd | miauczałeś | miauczałaś | miauczaliście | miauczałyście | ||
| 3rd | miauczał | miauczała | miauczało | miauczali | miauczały | |
| future tense | 1st | będę miauczał1 | będę miauczała1 | będziemy miauczali1 | będziemy miauczały1 | |
| 2nd | będziesz miauczał1 | będziesz miauczała1 | będziecie miauczali1 | będziecie miauczały1 | ||
| 3rd | będzie miauczał1 | będzie miauczała1 | będzie miauczało1 | będą miauczali1 | będą miauczały1 | |
| conditional | 1st | miauczałbym | miauczałabym | miauczalibyśmy | miauczałybyśmy | |
| 2nd | miauczałbyś | miauczałabyś | miauczalibyście | miauczałybyście | ||
| 3rd | miauczałby | miauczałaby | miauczałoby | miauczaliby | miauczałyby | |
| imperative | 1st | — | miauczmy | |||
| 2nd | miaucz | miauczcie | ||||
| 3rd | niech miauczy | niech miauczą | ||||
| active adjectival participle | miauczący | miaucząca | miauczące | miauczący | miauczące | |
| contemporary adverbial participle | miaucząc | |||||
| impersonal past | miauczano | |||||
| verbal noun | miauczenie | |||||
| 1or: będę miauczeć, będziesz miauczeć etc. | ||||||