Definify.com
Definition 2025
minitans
minitans
Latin
Participle
minitāns m, f, n (genitive minitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | minitāns | minitantēs | minitantia | ||
| genitive | minitantis | minitantium | |||
| dative | minitantī | minitantibus | |||
| accusative | minitantem | minitāns | minitantēs | minitantia | |
| ablative | minitante, minitantī1 | minitantibus | |||
| vocative | minitāns | minitantēs | minitantia | ||
1When used purely as an adjective.