Definify.com
Definition 2025
minsian
minsian
Old English
Verb
minsian
Conjugation
Conjugation of minsian (weak class 2)
| infinitive | minsian | tō minsianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | minsie minsiġe |
minsode |
| 2nd-person singular | minsast | minsodest |
| 3rd-person singular | minsaþ | minsode |
| plural | minsiaþ minsiġaþ |
minsodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | minsie minsiġe |
minsode |
| plural | minsien minsiġen |
minsoden |
| imperative | ||
| singular | minsa | |
| plural | minsiaþ minsiġaþ |
|
| participle | present | past |
| minsiende minsiġende |
(ġe)minsod | |
Derived terms
- minsung
Descendants
- Middle English: minsen
- English: mince