Definify.com
Definition 2025
minuens
minuens
Latin
Participle
minuēns m, f, n (genitive minuentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | minuēns | minuentēs | minuentia | ||
| genitive | minuentis | minuentium | |||
| dative | minuentī | minuentibus | |||
| accusative | minuentem | minuēns | minuentēs | minuentia | |
| ablative | minuentī | minuentibus | |||
| vocative | minuēns | minuentēs | minuentia | ||