Definify.com
Definition 2025
mittava
mittava
Finnish
Adjective
mittava (comparative mittavampi, superlative mittavin)
Declension
| Inflection of mittava (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | mittava | mittavat | |
| genitive | mittavan | mittavien | |
| partitive | mittavaa | mittavia | |
| illative | mittavaan | mittaviin | |
| singular | plural | ||
| nominative | mittava | mittavat | |
| accusative | nom. | mittava | mittavat |
| gen. | mittavan | ||
| genitive | mittavan | mittavien mittavainrare |
|
| partitive | mittavaa | mittavia | |
| inessive | mittavassa | mittavissa | |
| elative | mittavasta | mittavista | |
| illative | mittavaan | mittaviin | |
| adessive | mittavalla | mittavilla | |
| ablative | mittavalta | mittavilta | |
| allative | mittavalle | mittaville | |
| essive | mittavana | mittavina | |
| translative | mittavaksi | mittaviksi | |
| instructive | — | mittavin | |
| abessive | mittavatta | mittavitta | |
| comitative | — | mittavine | |