Definify.com
Definition 2025
momentarius
momentarius
Latin
Adjective
mōmentārius m (feminine mōmentāria, neuter mōmentārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mōmentārius | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria | |
| genitive | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāriī | mōmentāriōrum | mōmentāriārum | mōmentāriōrum | |
| dative | mōmentāriō | mōmentāriō | mōmentāriīs | ||||
| accusative | mōmentārium | mōmentāriam | mōmentārium | mōmentāriōs | mōmentāriās | mōmentāria | |
| ablative | mōmentāriō | mōmentāriā | mōmentāriō | mōmentāriīs | |||
| vocative | mōmentārie | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria | |
Related terms
|
References
- momentarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “momentarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.