Definify.com
Definition 2025
mortificaturus
mortificaturus
Latin
Participle
mortificātūrus m (feminine mortificātūra, neuter mortificātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mortificātūrus | mortificātūra | mortificātūrum | mortificātūrī | mortificātūrae | mortificātūra | |
| genitive | mortificātūrī | mortificātūrae | mortificātūrī | mortificātūrōrum | mortificātūrārum | mortificātūrōrum | |
| dative | mortificātūrō | mortificātūrō | mortificātūrīs | ||||
| accusative | mortificātūrum | mortificātūram | mortificātūrum | mortificātūrōs | mortificātūrās | mortificātūra | |
| ablative | mortificātūrō | mortificātūrā | mortificātūrō | mortificātūrīs | |||
| vocative | mortificātūre | mortificātūra | mortificātūrum | mortificātūrī | mortificātūrae | mortificātūra | |