Definify.com
Definition 2025
mrěś
mrěś
Lower Sorbian
Verb
mrěś impf (perfective wumrěś)
- (archaic) to die
Conjugation
Conjugation of mrěś (imperfective)
| Present | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| 1st person | mrěju mrějom |
mrějomej | mrějomy |
| 2nd person | mrějoš | mrějotej | mrějośo |
| 3rd person | mrějo | mrějotej | mrěju |
| Preterite | Singular | Dual | Plural |
| 1st person | mrějach | mrějachmej | mrějachmy |
| 2nd person | mrějašo | mrějaštej | mrějašćo |
| 3rd person | mrějašo | mrějaštej | mrějachu |
| Imperative | Singular | Dual | Plural |
| 2nd person | mrěj | mrějtej | mrějśo |
- Participles
- Present: mrějucy
- Past active (“ł-form”): mrěł
- Past passive: mrěty
- Infinitive
- mrěś
- Supine
- mrět
- Verbal noun
- mrěśe
Synonyms
- wuměraś (modern standard)